Narin’in dramı toplumun içinde uzun vakittir unuttuğu vicdanı uyandırdı. Birebir vakitte hepimizin şikayetçi olduğu adaletsizliği de inkar edilemez biçimde gözler önüne serdi.
Halkın 4 haftadır öteki tüm mevzuları bir tarafa bırakarak, kendi geçim zorluklarını bile görmezden gelerek Narin’e kilitlenmesinin sebepleri var. Toplumdaki yozlaşma ve toplumsal çöküntü bunların başında geliyor. Bir birikimin patlamasını yaşıyoruz. Esasen gündüz programlarında son yıllarda gibisi o kadar çok olay husus edildi ki. Kaç çocuk, kaç bayan, kaç olay?
Narin, ‘bardağı taşıran damla.’
‘Artık yeter’ çığlığı.
Bir çocuğun ölümü…en savunmasız canlının en inançta olması gereken yerde, konutunda, mahallesinde, ailesinin yanında
acımasızca hayattan koparılması hepimizi dehşete düşürdü. Ve sebebini arıyoruz? Neden?
Narin vicdanınızın 8 yaşındaki sembolü oldu.
Küçük bir kız çocuğu, 18 milyonluk bir kentte öldürülmedi. 20 haneli bir köyde ortadan kayboldu. Köyünde, mahallesinde, meskeninde. En inançta olması gereken yerde. Bu bizi derinden sarstı.
Bardağı taşıran damla
Acılar dağ üzere birikti.
Ne ıstıraplar, Ne travmalar.. Bir ülke vatandaşını bu kadar üzer mi ?
Son yıllarda nelere şahit olduk?
Terör… Şehitlerimiz. Maden faciaları.. Fabrika yangınları, iş kazaları… işçilerimiz. Zelzeleler; on binlerce vatandaşımız.
Çorlu tren kazası… Seyahat, Hopa, Kurye cinayeti… Neler neler. Diğer? Hukuk ve demokrasimizin aksaklıklarının bedelini ödeyenler. Cezaevinde ömür tüketenler.
Bir birikim var. Acının ve öfkenin birikimi. Adaletsizliğin yarattığı öfke. Bir ömürde daha neler göreceğiz. Neler yaşayacağız?
İçimiz karardı. Kocaman bir kaya var göğsümüzde; kıpırdayamıyoruz. Kıpırdatamıyoruz.
Toplumun adalet duygusu sarsıldı. Cezasızlık kültürü yaygınlaştı.
Suçlunun bulunacağına ve cezalandırılacağına dair inancımız yok oldu. Zenginseniz, güçlüyseniz sizden hesap sorulmuyor.
Adalet yoksa insanlık ölür
Adaletin olmadığı yerde de ‘insan olarak kalmak zorlaşıyor.’
Bu koşullarda… Birey insan olmaktan, toplum halk olmaktan çıkar. İçten içe çürür.
Adaletin olmadığı yerde hayattan korkarsın. Çocukların için kaygı edersin. Bir çocuk ölünce tüm çocuklar ölür. Herkes kendi çocuğunun hayatından tasa eder. “Devlet beni ve ailemi korur” inancı erir sarfiyat. ‘Bir şey olursa devlet hatalıyı bulur, yakalar’ inancı yıkılır.
Narin’e gösterdiğimiz ilgi meraktan değil;
Acıma hissinden değil. Narinin yaşama hakkına duyduğumuz hürmetten. Sonra Narin için adalet arayışından. Evvel o çocuk niçin kayboldu? Niçin? Sonra 19 gün nasıl bulunamaz? Nasıl? Akabinde katil kim? Cürüm ortakları/İşbirlikçileri kimler? Narin bir sembol.