Beş gün sonra sandık başındayız.
Bu seçimin öbür seçimlerden farklı tarafları var.
Mesela, dedikodu/ söylenti/ uydurma hiçbir periyotta bu derece yaygın olmadı!
Nereden çıktığı bilinmez, sihirli biçimde çoğalan- zapt edilemez hale gelen dedikodular, son periyotta siyasetin ana gündemi haline geldi.
Dedikodu, partilerin-ittifakların yıpratma silahına dönüştü.
Parti üst yöneticileri bu türlü yaparsa, büyücülüğün muadili/ eşdeğeri dedikoduyu “saldırı silahı” olarak kullanan cehalet ne yapmaz?Gerçeğe değil, rakibini güçsüz kılmaya muhtaçlıkları var bu çevrelerin…
Bu süreçte “özgürlük” aracı denen sosyal medya, palavranın yayılma aracına dönüştü. Mesela: Son devirde “uzaktan kumandalı” yeraltı dünyasına mensup bazıları, ahlâken problemli her dedikoduyu anlatıyor. Ve, inanma gereksiniminde olan her “mahalle” kendi lehine dedikoduları yanlışsız kabul edip, söylentilerin yayılmasında istekli oluyor…
***
Kuşkusuz “zayıflar”, “güçlüler” hakkında daima pembe gevezelikler yapar. Bunlar pasif saldırganlıktır ve lakin küçük informal/resmi olmayan kümeleri ilgilendirir. Ancak:
Dedikodu siyasette, propaganda tekniğine dönüşürse “film” orada kopar, provokasyonlara sebep olur! En son İmamoğlu’na Erzurum hücumunda yaşadık bunu…
“Kızılbaşlar mescide bomba attılar” palavrasıyla Çorum provokasyonu yaşanmadı mı? Sivas, Maraş farklı değildi…
Evet dedikoduyu, siyasete ana materyal yapmak son derece tehlikelidir, abartılı itaatkârlar ülkeyi evvel duygusal, sonra fiziki olarak böler…
Politikacıların bu hususta sorumluluk sahibi olduklarını hatırlamaları elzemdir.
***
“Barack Obama Müslüman’dır!”
Uydurma, yorum katma devir dönem siyasetin hammaddesi oldu. Lakin hiçbir seçimde, 14 Mayıs 2023 kadar çok olmadı…
Teknoloji sayesinde şaşırtan ışık süratiyle yayılan dedikodular siyaseti-ülkeyi esir aldı. Bu söylentilerin konuşulmadığı tartışılmadığı gün- saat kalmadı!
Özellikle iktidarın seçim kampanyasını bu zehirli dedikodular üzerine inşa ettiği görülüyor:Herkes düşman bir kendileri vatansever!
Seçimi kazanmak için sağduyu feda edildi…
Peki:
Dedikoduyu, siyasetin ana materyali yapmayı ve körüklemeyi kim hâkim siyasi kültür haline getirdi?
FETÖ getirdi bu virüsü ülkemize ve süratle yaygın hale dönüştürdü. Kötülükleri yaratan kumpasları unuttuk mu?
FETÖ o kadar insana-kuruma çamur attı ki sonuçta kirli elleriyle ortada kalıverdi; ahlaksızlıklarını duymayan-bilmeyen kalmadı…
Fakat bakınız:
FETÖ ile çaba salt suçluları mahpusa atmakla bitmemesi lazım; toplumu lekeleyen dedikodu gibi vasatların silahı bu kültüründen de kurtulmak gerekiyor…
Görülen FETÖ’nün siyasi-toplumsal hayata serpiştirdiği “kötücül tohumlar” bu seçimde de “yeşermesini” sürdürüyor! Özel hayat, siyasetin bu derece ana gündemi haline gelmemişti:
Video var… Dinleme kaseti var… Manzara var…
FETÖ kumpaslarının atak silahıydı bunlar; 2011 seçiminde MHP seks kasetlerini hatırlayınız!
AKP ne teşneymiş; uydurma formüllerle rakiplerini saf dışı etmeye!
***
Seçim tarihimizde her seçimin ismi var.
Örneğin, 1912 yılındaki sandık oylaması –tarihimizin birinci erken seçimi– İttihat ve Terakki ile Hürriyet ve İtilaf ortasında epey sert geçti.
Hürriyet ve İtilaf Edirne Mebus Adayı İstek Tevfik’in dövülmesiyle bu seçime “sopalı seçim” ismi verildi!
14 Mayıs 2023 seçimine ne isim verilecek sanki: Gıybet Seçim…
Ne dedi Hz. Muhammet, “gıybet eden ve dinleyen günahta ortaktır.” Gel de bunu ülkemizde anlat…
Toparlarsam:
Gerçek tektir: Başkalarının günahları sizi aziz yapmaz!
Psikolojik sorun olan dedikodu, süratle Türk siyasetinde yıkıcılığa dönüşmektedir. Ki burası çıkmaz yoldur; demokrasiye büyük ziyan verir.
Soner Yalçın