“Doğadaki İnsan” ve “Ulak” televizyon programlarıyla tanınan tabiat tutkunu ve eğitmen Serdar Kılıç, soğuk ve susuzlukla çabanın en kuvvetli tabiat şartı olduğunu söyledi.
Serdar Kılıç, AA, Polis Akademisi ile Türk İşbirliği ve Uyum Ajansı Başkanlığı (TİKA) iş birliğiyle düzenlenen “22. Devir Savaş Muhabirliği Eğitimi” kapsamında, AA muhabirlerinin yanı sıra Kırgızistan, Kazakistan, Moldova, Moğolistan, Özbekistan, Ukrayna, Gürcistan ve ABD’den 25 medya mensubunun ağır teçhizat ve teknik ekipmanlarıyla geceyi geçirdiği Elmadağ’daki uygulamalı eğitim alanını ziyaret etti.
Doğada hayatta kalma teknikleriyle ilgili deneyimlerini paylaştığı gazetecilere çeşitli tavsiyelerde bulunan Kılıç, AA muhabirinin sorularını yanıtladı.
“AA’nın 22. Periyot Savaş Muhabirliği Eğitimi’nde iştirakçilere eşlik ettiniz. Gazetecileri her şarta hazır hale getirmeyi amaçlayan bu eğitimleri nasıl değerlendiriyorsunuz?”
Serdar Kılıç: “Bugüne kadar yaptıklarınızı anlattılar. Bu takımı bir ortaya getirip, kültürel manada da birbirlerini tanıma açısından bence muazzam bir şey olmuş. Bunun bu türlü başlayıp devam etmesi, üstüne eklenerek gitmesi de hoş. İçinde benim de katkım olacaksa memnunum.”
“Doğayla iç içe bir insan olarak bu eğitimlerin medya mensuplarına ne üzere yararlar sağlayacağını düşünüyorsunuz?”
Serdar Kılıç: “Gazeteciler gittiği yerin coğrafyasını aşağı üst biraz öğrenecek. Ömür kültürünü deneyimleyecek. Birebir vakitte savaş şartlarını fizikî olarak algıladığı vakit -Burada bunları veriyorsunuz zaten- kendini biraz daha az gerilimli hissedip, deklanşöre daha kolay ve daha rahat basacak.”
SORU: “Gazeteciler tanımadıkları bölgelere seyahate çıkacaklarında neler yapmalı, nasıl hazırlanmalı?”
Serdar Kılıç: “Önce gideceği bölgeyi yeterli araştırmalı. O bölgenin coğrafyasını başında uygun oturtmalı. İklim ve mevsim ikinci, üçüncü değerli ögeler. Tıpkı vakitte gittiği bölgenin de halkını tanımalı zira anlatmak istediği şey, fizikî imgeden çok içindeki his da olmalı. Halkın hisli hallerini, kültürel örneklerini çektiği imgenin -hareketli ya da hareketsiz- içerisine koyarak insanlara geçmesini sağlaması gerekiyor. O yüzden bilmesi gereken temel ögeler bunlar.”
“PLANSIZ YAŞAMAYA ALIŞMALI”
“Doğada en yeterli seyahat nasıl yapılır?”
Serdar Kılıç: “Önce ne istediğini bilmeli insan zira her coğrafya herkese hitap etmeyebilir. ‘Ben orayı sevmiyorum.’ diyebilir. Kendi istediği yeri seçer. O seçtiği yerle ilgili kendini fizikî, ruhsal ve ruhsal olarak hazırlar. Sonra donanımlarını, materyallerini üzerine alır. Birilerine haber vererek masraf. En hoşu bu. Biraz da doğaçlama olması gerekir bu cins şeylerin. Çok plan da bazen işe yaramayabiliyor zira farklı şeylerle karşılaştığınız vakit çokça etkileniyorsun. O yüzden plansız yaşamaya da biraz kendini alıştırman gerekir. O da senin orada önüne çıkacak sürprizleri kolay bertaraf etmeni sağlayabilir.”
“Sorunsuz geçen bir tabiat seyahati var mı?”
Serdar Kılıç: “Hiçbir vakit olmaz. Kesinlikle sorun çıkar. O sorunu çözmek de seni geliştirir. Geliştirdikçe o tecrübeler seni daima bir yere kaldırır, taşır. Onunla birlikte hareket ederek daha hoş, daha sakin bakarsın gittiğin yerlere. Daha çok şey görürsün.”
“Beklenmeyen bir durum yahut tehlikeyle karşılaşıldığı vakit neler yapılmalı?”
Serdar Kılıç: “İşin başındaysan sorun çözmede biraz zorlanabilirsin. Gerilimli olursun. O gerilim senin yanılgı yapmaya sebep verebilir fakat tecrübenin arttıkça bütün sorunlar azalmaya başlar. Meseleleri kolay kolay çözmeye başlarsın. En doğrusu gideceğin yere araştırma yapmadan gitmemek lazım. O bölgede maruz kalabileceğin zorlukları evvelce hissedersen, kaldığın vakit da zati sorunları cebinden çıkarttığın elinle, bilgiyle, uygulayabildiğin şeylerle rahatça çözersin.”
“EN ZORU SOĞUK VE SUSUZLUK”
“Doğanın karşımıza çıkaracağı sürprizler olabiliyor. Bu manada en şiddetli tabiat şartı hangisi?”
Serdar Kılıç: “Soğukla gayret etmek insanı biraz hırpalayabilir. Soğukla ve susuzlukla çaba etmek… Bunlara hazırlıklı olmanız gerekir. Suyu nasıl elde edebileceğini, oralara susuz gitmeyeceğini ya da soğuğa karşı kendini nasıl hazırlayacağını bilmen gerekiyor.”
“Doğada açlıkla uğraş etmek sorun yaşatıyor mu?
Serdar Kılıç: “Hayır. İnsan 3 dakika nefes almadan yaşarsa, 3 gün su içmeden yaşarsa, 3 hafta da aç yaşayabiliyor. O yüzden çok aç kalmaktan çok çok susuz ve makus hava şartlarına maruz kalırsan daha makûs aslında.”
“Doğadaki İnsan” ve “Ulak” televizyon programlarınızla farklı ülkeler, bölgeler ve coğrafyaları keşfe çıkıyorsunuz. Bu üretimlerle en çok neye dikkati çekmeye çalışıyorsunuz?
Serdar Kılıç: “İnsan ve tabiat alakasını anlatıyorum. Kopan bağı anlatıyorum zira son 130 yılda beşerler süratle tabiattan koptu. Günümüzde daha da kopuyor. Paketlenmiş, yapay şeylerin içerisinde hayatımız yapay olarak devam ediyor. Tabiatla bağı kopan birisinin bu gezegende, dünyada hayatta kalması gitgide zorlaşıyor zira onu anlayamıyoruz. Neyi müdafaa altına alacağımız şeyi de bilmiyoruz. Bunu bilmezsek, yaptığımız bütün icatlar bizi süratle berbat yola hakikat götürüyor. O yüzden coğrafya insan kültürüyle bağlaşan bir şey. Coğrafya da tabiat demek. İnsanın tabiatta her daim bağının olması gerekiyor. ‘Ulak’ aslında bilgi taşıyan, haber götüren demek. Paranın yenilemeyecek olduğunu, icatların da bir işe yaramayacak olduğunu, toprağa temas eden insanın ruhsal, bedensel ve zihinsel olarak sağlıklı olabileceğini anlatmaya çalışıyorum.”
“Bu vakte kadar kaç ülkeyi gezdiniz?”
Serdar Kılıç: “Herhalde 90’ın üzerine çıkmıştır. Kent gezmeyi çok sevmiyorum. Gittiğim yerlerdeki daha çok kırsalla temas eden ya da ‘etnik grup’ dediğimiz ilkel yaşayan insanların içine girip, onların geçmiş tecrübelerini almaya çalışıyorum zira şimdikilerin hepsi birbirine benziyor. Dünyanın neresine giderseniz her yerde birbirine benzeyen araçla, kapalı dükkanlarla, satılan gereçlerle karşılaşırsınız lakin tabiatta satın alınamayacak bir sürü bedeller var, insanın hayatın içinde olan.”
“En kuvvetli tabiat seyahatiniz hangisiydi?”
Serdar Kılıç: “Anlatabileceğim birçok şey var fakat en son ve en yakın olanından bahsedeyim. Kaya ve buz tırmanan, alpinist şekli tırmanın bir dağcıyı hissedebilmek için Patagonya’da bir arkadaşımla şiddetli bir doruğa çıktık. Çok yüksek değil lakin uzun bir duvardı. Orada sahiden çok kolay bir insanın ölebileceğini hissettim. Bir insanın neden bunu yapabileceğini, kendi his halimle anlatmaya çalıştım televizyon programı yaparak. O bayağı zorlayıcıydı benim açımdan.”
TANZANYA’DAKİ HADZA KABİLESİ
Unutamadığınız bir anınız var mı?
Serdar Kılıç: “Tanzanya’ya gittiğimde Serengeti Ulusal Parkı’na yakın yerlerde yaşayan bir ilkel kabile vardı. Hadza kabilesi. Onların içine birinci gittiğimde, o insanların okla, yayla hala ‘avcı toplayıcı’ olarak hayatlarını sürdürdüklerini görmüştüm. Onlarla birlikte bir hafta avlanmıştık. Orada yanımda hiçbir yiyecek yok. Ne vurdularsa, yakaladılarsa onlarla birlikte onu yiyorum lakin birinci birkaç gün uyurken huzursuz olmuştum zira yedikleri şeyler maymun, babun üzere yırtıcı hayvanlar. Bilhassa olağanda insanların yanına gidip dokunamayacağı şeyleri rahatça yediklerini, üstlerine post olarak geçirdiklerini görmüştüm. Uyumamamın sebebi de sonuçta onlar da tabiatta beşerler, lakin bizden farklı yaşıyorlardı. Sonra arkadaş olduk. Çok duygusal bir bağ oldu ortamızda. Akabinde 3 defa daha gittim. Türkiye’den giderken onların hayatlarını bozmayacak halde köşkerler, yemeniler yaptırıp, oklar ve ok uçları götürmüştüm onlara. Hoş, sıcak lakin birinci başta huzursuz bir ilgim olmuştu.”