DEPREMDE Antakya’daki Seçkin Apartmanı’nda 2 kızı ve eşini kaybeden Mümtaz Gövce, “10 yaşındaki kızım enkaz altındayken bana “Baba annemlere ulaşamıyorum, galiba ben de öleceğim” diye sesli bildiri atmış. Fakat şebeke çekmediği için bana bildiri gelmedi. Bunun üzerine kızım o denli bir yalnızlık hissine kapılmış ki annesinin telefonundan kendisine “Seni seviyorum” yazmış” dedi.
Depremde yıkılan Hatay Antakya’daki Seçkin Apartmanı’nda yaşayan 4 kişilik Gövce ailesinden, iş seyahati için 6 Şubat gecesi İstanbul’da olan baba Mümtaz Gövce dışında sağ kurtulan olmadı. 150 kişinin hayatını yitirdiği apartmanda eşi Sena, kızları Ece Tekçe (6) ile Elif Eylül’ü (10) kaybeden Mümtaz Gövce, yaşadıklarını anlattı.
ENKAZDAN “KURTARIN” SESLERİ GELİYOR, BAKAKALIYORSUNUZ
Depremden 8 ay evvel apartmanın altında bulunan bir dükkanda kolonların kırıldığını farkedip durdurduklarını söyleyen Gövce, “Bu süreç orada bitti diye biliyoruz. Sonrasında denetim de ettik. Dükkanların dış cephesi yapıldıktan sonra da bildiğimiz kadarıyla o süreç orada bitmişti” dedi. Sarsıntı sonrası enkaz haline gelen apartmanın fotoğraflarının kendisine gönderildiğini söyleyen Gövce, “O fotoğrafı görünce otomobilimle çabucak yola çıktım. Hatay’a 7 saate vardım. Apartmanımız asma katlarla birlikte 9 kat ve 42 daireden oluşuyordu. Yaklaşık 175 kişinin yaşadığı bir apartmandı. Biz üçüncü kattaydık. Apartmanın eksi 1’nci kısmında otoparkımız vardı. Yakınları orada olan bireylerle birlikte, ellerimizde enkazı kaldıralım dedik lakin betonla savaş olmuyor. O denli bir enkazı elinizle kaldıramazsınız. Düşünün ki her enkazın altından sesler duyuyorsunuz, “Kurtarın beni, imdat” diye fakat yalnızca bakakalıyorsunuz. Bu çaresizliği diğer türlü yaşayamazsınız” dedi.
ÖPTÜM, KOKLADIM, UYUYOR GİBİYDİLER
Eşi ve kızlarını enkaz altından madencilerin çıkardığını anlatan Gövce, “Kızlarıma ulaştıklarında o kadar temizlerdi ki, stetoskop istediler. Çıkartıldıklarında öptüm, sarıldım, kokladım. Hala yanakları yumuşacıktı, mis üzere kokuyorlardı. Üzerlerinde hala cilt kokuları vardı. Güya 10 dakika evvel vefat etmiş gibilerdi. Üçü de uyuyor üzereydi. Enkaz altından birçok cenaze çıkarttım lakin insanın kendi yakını olunca çok öteki oluyor” dedi.
BABA ANNEMLERE ULAŞAMIYORUM, GALİBA BEN DE ÖLECEĞİM
Enkaz altındayken 10 yaşındaki kızının kendisine whatsapptan sesli ileti gönderdiğini gözyaşları içerisinde anlatan Gövce, “Kızım akıl etmiş sesli ileti göndermiş. Lakin şebeke çekmediği için gönderilememiş. Telefon benim elime geçtikten sonra, tekrar gönder tuşuna bastığımda hepsi benim telefonuma iletildi. Birinci sesli bildirisinde dediği şey de şu, “Baba Antakya’da zelzele oldu. Lütfen yardım et, ambulans çağır, pozisyon at ben atamıyorum, bizi kurtarsınlar.”
İkinci sesli bildirisi, “Baba sana ulaşamıyorum. Lütfen beni orta, bana yardım et. Baba, annemlere ulaşamıyorum, galiba ben de öleceğim.” Sonra bunu yazıya dökmüş. Bu telefon eşimin telefonuydu fakat, kızımdaydı. O kadar yalnızlık hissine kapılmış ki kendisine “Seni seviyorum” diye ileti atmış. Kızım korkmuştur enkaz altında, karanlıktan çok korkardı” dedi.
KIZIMIN VEFAT SAATİ DÜZELTİLSİN
Yetkililerden tek bir isteği olduğunu da belirten Mümtaz Gövce, “Kızımın vefat evrakında mevt saati 10.01 yazıyor. Kızım o saatte ölmedi, çektiği fotoğraflar ve ses kayıtları var. Benim tek isteğim bir baba olarak bunun düzeltilmesini istiyorum” sözlerini kullandı.
