Trabzonspor, Spor Toto Üstün Lig’in 13’üncü haftasında Konyaspor’u konuk etti. Heyecan dolu müsabaka 2-2’lik eşitlikle sona erdi. Trabzonspor’da Abdullah Avcı’nın oyuncu tercihleri tartışma yarattı. Bordo-mavililerin futbolunu spor müellifleri kaleme aldı. Milliyet Gazetesi’nin duayen isimlerinden Cemal Ersen, Abdullah Avcı ve Trabzonspor’un yıldızlarına sert çıktı.
İşte Trabzonspor – Konyaspor maçı sonrası yapılan değerlendirmeler…
PENALTILAR YETMEDİ / CEMAL ERSEN
Futbolda her kulvarın farklı bir kıymeti var. Hasebiyle hepsine birebir formda motive olmak kolay değil. Trabzonspor, Avrupa’da istediği sonuçları alamadı. O defter bir müddetliğine rafa kalktı.
Lige dönersek; gerçek gaye burası… Bıraktığı yerden devam etmesi için Konyaspor’u yenmek zorunda idi. Bu üslup geçişlerde futboldan çok, skor değerlidir. Maçı birinci yarısındaki iki penaltı golüne kimse kılıf aramasın. İkisi de tartışmasız yanlışsız kararlardı. Evvel Adil, sonra Michalak izlesin konumları… Ya sonrası? Tam bir facia. At lakin bu kadar kolay yeme… Trabzonspor kazanmak ismine çok şey yapamadı. Farkı yakalıyorsun. Ya sonrası? Trabzonsor aksıyor, topallıyor, makus gidiyor.
Abdullah Avcı, son Ferencvaros maçından farklı bir takım tercihi yaptı dün akşam. Hüseyin sağ, Denswil sol bekte vazife aldı. Risk mi idi? Hamle manasında yetersiz kalsalar da, Hugo ve Bartra onların açıklarını kapatmaya çalıştı. Lakin o kadar eksiği var ki… Hele birinci yarının uzatma dakikalarında Mame Diouf’a o öldürücü vuruşu yaptırmak yakışmadı. Konyaspor’u soyunma odasına umutlu göndermenin elbette bir bedeli olacaktı. Onlar da hakkını aldı. Kuvvetli deplasmandan puanı cebine koydu.
Bakın Trabzonspor gol yollarında çok önemli dertler yaşıyor. Sörloth ve Cornelius üzere pivot santrfordan Gomez ile Umut üzere topla yerden oynamayı seven karakterlere geçmek kolay değil. Avcı bu oyun planı ile kolay kolay istediğini alamaz.
Zaten ekibin en skorer oyuncularının Bakasetas ve Trezeguet olması bunun ispatı. Biraz da Hamsik, golü koklamayı seviyor.
Peki nerede forvetler? Gomez’i suçlayamam, adam elinden geleni yapmaya çalışıyor, alan boşaltıyor, konuma girmeye çalışıyor. Lakin olmuyor işte. Kanatlar çalışmıyor, Gomez beslenemiyor, aç kalıyor, çırpınıp duruyor. Trabzonspor devre ortası transferde bu sıkıntıya kesinlikle tahlil bulmak zorunda.
Konyaspor’u canlı tutan o birinci gol oldu. 53. dakikada Diouf’un VAR’da incelenen beraberlik sayısında tekrar Trabzonspor savumasının zaafı vardı. Adam nereden geldi, o vuruşu nasıl yaptı? Hafta içi dersini verir Avcı.
Abdullah hocanın ikinci yarıda yaptığı oyuncu değişiklikleri dikkat alımlı idi. Umut, Yusuf, Djaniny ile maçı kazanma isteğini hissettirdi. Ancak beyhude. Bu kadro durum üretemiyor. Üçüncü bölgede yetersiz kalıyor. Gol umudu daima dışarıdan. Golcün yoksa talihin da yok. Düzgün de nereye kadar?
Sorgulanması gereken başka bahis, neden bu kadar kolay gol yediği? Atamıyorsan yemeyeceksin. Trabzonspor ikisini de yapamıyor. Münasebetiyle üzülüyor, üzüyor.
Maçı son 15 dakikaka on kişi kalmış rakibe karşı kazanamıyorsan, sorarlar; hangi maçı lehine çevireceksin?
Abdullah Avcı’ya sorum; “Bu kadro oyunu nasıl denetim altına alacak? İki farklı öne geçmişken beraberliğe razı olmak nasıl bir his?”
Ben sonradan giren oyuncuların katkısı olmadığını düşünüyorum. Beklentiyi karşılayan yok. Yazık. Önce Şampiyonlar Ligi, sonra UEFA Avrupa Ligi, akabinde Muhteşem Lig. Giderek yitiriyor eldekilerini.
En güvendiğin oyuncular nerede hocam? Ömür geri gidiyor, kızamıyorum. Trezeguet hakikat yerde mi? Umut bu ekibin golcüsü mü? Forvet diye aldığın Gomez nerede? Eee sormayalım mı hocam?
TRABZONSPOR’UN KAYBI BÜYÜK / AKSAL YAVUZ
2-0 öne geçmişken, âlâ de oynuyorken, o ana dek rakibin konumu yokken, rakip risk alıp çift forvete döndükten sonra geriye çekilmek, oyunu kendi sahanda kabul etmek, topun ardına geçerek, bekleyerek oynamak?
Halbuki rakibi bu derece oyuna ön alan baskısı yaparak mecbur ettin, penaltıları o oyun anlayışla elde ettin.
İki farka güvenip, maçın o skorla biteceğini düşünerek rehavete kapılırsan; sen, soyunma odasına soğuk ter dökerek, rakip ikinci yarının bir an önce başlamasını isteyerek masraf.
İlhan Palut’un oyuncu değişikliği tuttu, riskin karşılığını aldı, Trabzonspor’da yapılan Yusuf Erdoğan değişikliğine ne demeli? Ömür’ün yerine oyuna giren Yusuf, sağ açık oynadığı, daha doğrusu oynamadığı yirmi dakika Trabzonspor’u alanda bir eksik bıraktı. Heba edilen, çöpe atılan koca bir yirmi dakika… Kaçırdığı bir konum var ki… Sol beke geçtikten sonra sayıyı tamamladı, hepsi o kadar!
Adam eksiltme yeteneklerine sahip Lahtımı, Yusuf’tan daha mı berbat? İnsan ister istemez merak ediyor; madem makus, madem oynatılmayacaktı niçin transfer edildi? Öteki değişikliklere değinmenin manası yok, yanlış iliklenen düğme misali! İşe yanlış başlanırsa devamı çorap söküğü üzere gelir! Gole gereksiniminiz var, hava hakimiyeti olan golcü dışarı alındıktan sonra doldur boşalta dönülüyor.
Anlayacağınız soyunma odasına girilmeden yenilen o gol, Trabzonsporlu oyuncuların ayarını kaçırdı, moralini bozdu, hatta Abdullah Avcı’nın da! Trabzonspor üzere bir grubun oyuncuları bu üzere aksiliklerden etkileniyorsa, toparlanıp kendine gelemiyorsa, kaos futboluna sığınıyorsa, rakip bir eksik kaldıktan sonra uzatmalar dahil çeyrek devre boşa harcanıyorsa; eyvah eyvah!
İlk gol ferdî, ikinci gol zincirleme yanılgılardan kaynaklı yenildi. Ve bu golleri defansta kalabalık olduğunuz vakit yiyorsunuz… Birinci gole şansızlık, oldu bir defa diyelim gitsin de, ikinci gole hasar tespit tutanağı düzenlemeye kalksak sayfa yetmez, çünkü Trabzonspor’un kaybı büyük!
Hamsik’in olağanüstü şutunu tıpkı hoşlukta kornere çelen Sehic’in, Hamsik’ten aldığı alkış müsabakanın ders alınacak en hoş anı idi. Rakip kaleci yılın enlerine aday golünüzü kurtarıyor, siz, sizin golünüze mahzur olan kaleciyi alkışlıyorsunuz, prova Hamsik, biz de seni alkışlıyoruz!
Mükemmel kurtarışlara imza atan Sehic de dün gece penaltıları yedi zaten…