Hürriyet gazetesinden İhsan Yılmaz bugünkü yazısında bu tartışmayı köşesine taşıdı.
İşte İhsan Yılmaz’ın bugünkü yazısı:
Ressam Komet’in vefatının akabinde Paris’te yaşan sanatçı Utku Varlık şahsî bloğunda yazdığı bir yazıyla bu kolay, insani kuralı yerle yeksan etti.
Yazısına “Acaba sanatçı olmak bir ayrıcalık mı? Tamam mevt bir kurtuluş, senin ismin yazılı bir kapıdan çıkış ve gidiş ve dönüş yok lakin geride bir yaşanmışlık kalıyor ve ben buna ‘yaşanmışlığın art odaları’ diyorum, gerçeğin sandıklarda naftalin kokan öbür bir gerçeği, her periyotta değiştirilen kurumuş kabuklar, kirli çamaşırlar ve de içinden sararmış fotoğraflar taşmış bir albüm, babasının gönderdiği mektuplar, iple bağlı…” cümleleriyle başlayan Utku Varlık, önce Komet’in akabinde yazı yazanları eleştiriyor.
Ardından öğrencilik yıllarından başlayarak Komet’in kendisini entelektüel olarak pazarladığını fakat hiç kitap okumadığını, sonrasında Paris’te eğitim için devletten aldığı bursu ödemeyince babasının güç durumda kalıp kendisine yazdığı mektubu, hakkında konuştuğu için döveceği haberini ilettiğinde tanıdıklarının nasıl ortaya girdiklerini anlatıyor.
SAHTE BOHEM
Utku Varlık gerçek ismi Gürkan Coşkun olan sanatkarın Komet takma ismini nasıl aldığını ve bu ismi kullanmaktan neden vazgeçmediğini şöyle anlatıyor:
“İşte bir anı: 60 yılları Akademi’deydik, sen ve birkaç kişi serseri Şener’in peşinde dolaşıyordun ve bu nedenle sana bir takma isim yapıştırmıştık: ‘Bill Haley ve Kometleri’ – 50 yılları birinci rock müzikçisi – sonuçta bu isim sana yapıştı, ressam ismin oldu bu Gürkan Coşkun, niye bu gerçek ismini kullanmadın, zira o geçersiz bohemine yakışmayacağı için!”
MELİH CEVDET METODUYLA TEHDİT
Utku Varlık yazısında bir devir gerisinden konuştuğu için Komet’i döveceği haberini gönderdiğini, dostlarının ortaya girmesiyle bundan vazgeçtiğini ve bu üzere durumlarda Melih Cevdet Anday’ın tavsiyesine nasıl uyduğunu şöyle anlatıyor:
“İlgi alanımdan çıkalı 25 yılı geçkin, eş dost bana telefon edip, seni her yerde eleştiriyor, daha çok fotoğraf alan etraflarda, sen burada yaşamıyorsun, güzel değil onun yaptığı! Bir gün telefon ettim, ‘Bir ay sonra bir fuar var, geliyorum, seni orada döveceğim!’ Bu bana 1979’da Melih Cevdet Anday’ın bir tavsiyesiydi; şayet kaygısını kelamla anlatamıyorsan, döveceksin, demişti ve de bir gece Oktay Rıfat’la canlarını sıkan Bedri Rahmi’nin atölyesine gidip onu nasıl dövdüklerini, kolunu ve seramiklerini kırdıklarını anlatmıştı! Çok gülmüştüm hocanın başına gelenlere. Telefonumdan on dakika sonra her yerden telefonlar: ‘Utku yapma, isteyerek yapmamış, yemin etti, sen anlayışlı adamsın, sanatkarlar ortasında bu türlü şeyler olur!’ İçlerinde çok düzgün dostlarım da vardı, sesimi çıkartmadım!”
Yazısını Komet’in Mimar Sinan Hoş Sanatlar Üniversitesi’ndeki cenaze merasimiyle noktalıyor Varlık:
“Bugün 29 Eylül Perşembe, 1965’te bir sene uzaklaştırıldığın Akademi’de devasa bir bayrağın altında, üstünde mevte dair bir dua yazan örtünün altındaki tabutta uzaya bir seyahat merasimini, Kazantzakis tabiriyle bir karanlıktan öbür karanlığa giderken ortadaki şu küçük ışık alanını da bu türlü bulandırdık, yazık!”
YANIT BEDRİ BAYKAM’DAN GELDİ
Utku Varlık’ın bu saldırgan yazısına yanıt ressam Bedri Baykam’dan geldi. Baykam’ın 3 Kasım tarihli Cumhuriyet gazetesindeki köşe yazısının başlığı ‘Yüz kızartıcı bir yazıya kaçınılmaz yanıt’ ismini taşıyor.
“Beni insanlığımdan bu kadar utandıran bir yazıya ömrümde pek az rastladım. Bu yazı, beyefendinin özel sitesinde, Komet’in vefatından dört gün sonra yayınlanmış. Yani nasıl bir kin varmış ki içinde, mevt haberini aldıktan sonra oturmuş ve derhal yazıyı döşenmiş. Herhalde sonra da keyifle sağa sola haber vermiştir.Düşünüyorum da hangisi daha uygun, bu alçak düzeylerde kendini yerle bir ettikten sonra nefes almaya devam etmek mi, yoksa Komet üzere gururunla, hoşluklarınla, efsanenle sonsuzluğa geçiş yapmış olmak mı… Rahat uyu Kometçim…”
Bedri Baykam’ın bu yazısına yeniden bloğunda yayınladığı bir yazıyla karşılık verdi Utku Varlık.
“Vaktimi harcayıp cevabımın ‘zavallılığı’ndan senin çarpık varoluşunun derinliklerine ineceğiz, ben ateist olduğum için ‘ruh sağlığı’ problemleri yeniden senin problemin” diye başladığı yazısında Baykam’ın babasından sanat üzerine görüşlerine, biyografi kitabına ve açtığı stantlara, sattığı ‘boş çerçeve’ yapıtına kadar uzunca bir yazı.
Ve yazısını daha önce Komet’i tehdit ettiği yolu hatırlatarak bitiriyordu:
“Yalnız sana – karşılaştığımızda – manalarını bana açıklama zorunda olduğun hakaret içeren sözcükler ve benzetmeler var: Örneğin ‘…acınası bir profil’, ‘zavallı’ vs.
Bu nedenle Melih Cevdet’in bana öğüdü gerçekleşmiş olacak!”
EN DOĞUŞÇU EDEBİYATÇI
Utku Varlık’a sık andığı bu tavsiyeyi veren ünlü şair ve müellif Melih Cevdet Anday edebiyat tarihinin en doğuşçu isimlerinden biri olarak biliniyor. En unutulmaz hengame sahnesi ise Çetin Altan’la Paris’te Hıfzı Topuz’un meskeninde yaşadıkları. Arbedeyi hem Hıfzı Topuz anılarında anlatmış hem de Emin Karaca edebiyatçı kavgalarını derlediği ‘Bay Ataç Gocunmasın Hiç’ kitabında yazmıştı.
Olay 1981 yılının Noel gecesi yaşanıyor. Hıfzı Bey’in anlattığına nazaran Melih Cevdet ve eşi Yaşar Hanım’ın ortasında tansiyonlu bir hava olduğu için yemeğe yalnız geliyor Melih Bey. Başka konuklar ise Çetin Altan ve Mine Kırıkkanat. Çetin Altan ve Melih Cevdet’in gecenin ilerleyen saatlerinde kelamlı atışmaları uzayınca yumruk yumruğa bir hengameye dönüşüyor. Eline aldığı bir kova suyu üzerlerine dökerek onları ayırmaya çalışan Mine Kırıkkanat’a Hıfzı Bey yetişerek yardım ediyor. Tam ortalık sakinleşip dağılırken kapıda bir daha birbirlerine giriyor Melih Cevdet ve Çetin Altan. Edebiyat tarihinin en şiddetli ve kan ter içinde kalınan sahnesine bu halde imza atıyor iki usta edebiyatçı.